Δεν είμαι οργανοποιός αλλά τηλεπικοινωνιακός μηχανικός (εδώ και 30 χρόνια). Είμαι ερασιτέχνης μουσικός με μερικά χρόνια στα ωδεία (αλλά στην ουσία αυτοδίδακτος) και όπως είναι φυσικό η σχέση μου με την μουσική είναι διαχρονική και βαθειά.
Με τους οργανοποιούς ασχολήθηκα για δύο λόγους: 1) παλαιότερα ήθελα να αγοράσω ένα χειροποίητο μουσικό όργανο και δεν μπορούσα εύκολα να εντοπίσω που βρίσκονται τα εργαστήρια που τα κατασκευάζουν. 2) διαπίστωσα πολύ γρήγορα ότι κανένας ιστορικός ή λαογράφος ή οποιοσδήποτε άλλος δεν έχει ασχοληθεί μέχρι σήμερα σοβαρά, με τους ανθρώπους της ελληνικής οργανοποιίας. Ακόμα και ο Φοίβος Ανωγειανάκης (η σχεδόν μοναδική έγκυρη πηγή αναφοράς για τα λαϊκά μουσικά όργανα), αναφέρεται αποκλειστικά στα όργανα και μόνο παρεπιπτόντως στους ανθρώπους που τα κατασκεύασαν. Και βέβαια το ενδιαφέρον της πολιτείας για τέτοιου είδους θέματα ως συνήθως ανύπαρκτο. Με αυτά και μ΄αυτά λοιπόν, μου δημιουργήθηκε το ενδιαφέρον και άρχισα να αναζητώ και να συλλέγω ιστορικά στοιχεία τόσο για τους παλαιότερους Έλληνες οργανοποιούς, όσο και για τους σύγχρονους οργανοποιούς. Για αντικειμενικούς λόγους, η μικρή μου έρευνα περιορίστηκε μόνο στα χορδόφωνα όργανα που όμως νομίζω ότι αποτελούν τον κύριο κορμό της Ελληνικής οργανοποιίας.
Τους οργανοποιούς τους ζηλεύω γιατί θεωρώ την τέχνη τους μαγική. Παίρνουν μερικά κομμάτια ξύλου και τα μετατρέπουν στο βασικό εργαλείο μέσω του οποίου γεννιέται η τέχνη της μουσικής. Και πολλές φορές το ίδιο το μουσικό όργανο γίνεται αντικείμενο τέχνης. Έτσι, πρέπει να συγκεντρώνουν πολλές αρετές. Να είναι καλοί χειροτέχνες, καλοί μηχανικοί και καλοί σχεδιαστές. Αλλά κυρίως να έχουν υψηλή αισθητική και βέβαια πάνω απ΄όλα να διαθέτουν πολύ ευαίσθητο αυτί.
Και μια εξομολόγηση. Τελευταία όλο και μπαίνω στον πειρασμό να φτιάξω και εγώ τα οργανάκια μου (με τέτοιες παρέες που κάνω, καλά να πάθω).
Παναγιώτης Καγιάφας
p.kagiafas παπάκι gmail.com
13 Σχόλια
Comments feed for this article
Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2008 στις 9:25 μμ
Νίκος Φρονιμόπουλος
Παναγιώτη, καλορίζικο!
Αχ, θα σε καταστρέψουν αυτές οι κακές παρέες σου…
Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2008 στις 2:07 μμ
Γιώργος Παναγιωτακόπουλος
Φίλε Παναγιώτη, καλή αρχή.
Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2008 στις 3:09 μμ
greekluthiers
Νίκο και Γιώργο σας ευχαριστώ πολύ. Περιμένω την υποστήριξη της προσπάθειας με δικά σας άρθρα και σχόλια. Να είστε καλά.
Παναγιώτης
Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2008 στις 9:59 πμ
web-μάστορας
Βλέπω ότι το ιστολόγιό σου εμπλουτίζεται συνεχώς. Καλή συνέχεια Παναγιώτη!
Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2008 στις 12:40 μμ
ΚαΠα
Ευχαριστώ webμαστρο-Κώστα!
Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008 στις 4:15 μμ
ΜΠΑΜΠΗΣ ΤΖΑΚΗΣ
Σήμερα κατάφερα να το δώ.Καταπληκτική δουλειά.
(θα μου μάθεις κιθάρα???)
Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2008 στις 11:24 πμ
Γιώργος Αδαμιδης
Πραγματικά σπουδαία δουλειά με μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης.Μπράβο Παναγιώτη, θα σε υποστηρίξουμε όσο γίνεται περισσότερο.
Αγάπιος
Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2008 στις 9:59 μμ
ΚαΠα
Γιώργο ευχαριστώ!
Περιμένω και τη δική σου ενεργή συμμετοχή με συνεισφορά πληροφοριών και ότι άλλο κρίνεις σκόπιμο.
Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2008 στις 1:22 μμ
Γιώργος Αδαμιδης
Παναγιώτη μου,
Μιάς και το είπαμε ας το κάνουμε!
Στο ξεκίνημα μου στην οργανοποιϊα το1986-87 είχα τόση ορμή, όρεξη και προσμονή που δεν λογάριαζα τίποτα.Δεν λογάριαζα το πόσο δύσκολο πράγμα είχα βάλει μπροστά μου. Γρήγορα κατάλαβα τις δυσκολίες και το ότι έπρεπε να πάρω την υπόθεση πιό στα σοβαρά και να συγκρατήσω την αχαλίνωτη ορμή μου. Σε αυτήν μου την προσπάθεια ζήτησα τις συμβουλές ενός πολύ καλού φίλου και εξαίρετου μουσικού του Δημήτρη Ιωάννου-κλασσική κιθάρα και Αναγεννησιακό λαούτο, ο οποίος αργότερα και για αρκετά χρόνια, υπήρξε Διευθυντής του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης. Δημήτρη του είπα πώς να ξεκινήσω ….. με αυτόν τον έρωτα!!!! Βρές μου είπε ο Δημήτρης τον Μαστρό Χρήστο τον Κουτσουμπίνα και μαθήτευσε σε αυτόν . Είναι μεγάλος γνώστης και εξαιρετικό χέρι!
Ετσι γνώρισα τον κύρ Χρήστο ένα πολυ καλό άνθρωπο (μιάς άλλης εποχής), τον καλύτερο σκαλιστή τη Θεσσαλονίκης και ένα πολλά υποσχόμενο, παρά την ηλικία του κατασκευαστή βιολιού και οργάνων της οικογένειας του βιολιού.
Απο τον κυρ Χρήστο πήρα …. την Τσεχοσλοβάκα όπως έλεγε πειραχτικά ο Βαλαβάνης, μία μικρή καλοκατασκευασμένη πριν τον πόλεμο Τσεχοσλοβάκικη μικρή πριονοκορδέλλα και άλλα μικροεργάλεία και πολύ συχνά τον ρωτούσα τον κυρ-Χρήστο όταν είχα δυσκολίες . Πέρασαν κάμποσα χρόνια και πάντα είχαμε επαφή. Του πήγαινα συχνά κατασκευές μου και μου σχολίαζε.
Κάποια στιγμή, ήταν ήδη 80 χρονών , ο Κύρ-Χρήστος που ήταν στομαχικός αρρώστησε απο το κακό και πέθανε αφήνοντας, δεν ξερω σε ποιόν, 120 βιολιά και καμμιά δεκαριά βιόλες. Εγώ ήμουν ήδη χρόνια στην Κρήτη και δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω την τελευταία πορεία του απο κοντά. Κρίμα!!!
Έχω επαφή με την οικογένεια του (την αδελφή του ) που μένει στην Ηγουμενίτσα και με τον φίλο μου τον Δημήτρη τον Ιωάννου που πιθανότατα ξέρει πιό πολλά απο μένα γιά τον Κύρ-Χρήστο.
Στην Σαλλονίκη ο κυρ-Χρήστος ήρθε απο το χωριό του που ήταν στην Επαρχία Πωγωνίου της Ηπείρου πριν τον πόλεμο και τον είχαν βάλει, απο ότι μου είχε πεί σε ένα Ορφανοτροφείο. Ήταν πάμπτωχος και όταν έγινε 12 -13 χρονών παιδί δούλευε παραγυιός σε ξυλουργεία της Σαλλονίκης.Όταν ανδρώθηκε επαγγελματικά είχε πολλά εργαστήρια πάντα στο Κέντρο.Για πολλά χρόνια πάντως είχε στο Κέντρο στην Διαγώνιο ένα εξαιρετικό Εργαστήριο με Έκθεση και είχε εξαιρετική πελατεία ως σκαλιστής -ξυλο γλύπτης. Με τα βιολιά και την οργανοποιϊα αν δεν κάνω λάθος άρχισε να ασχολείται απο τις αρχές τησ δεκαετίας του ’70.
Πιστεύω Παναγιώτη Ότι ο κύρ-Χρήστος αξιζει να μνημονευθεί και να μπεί στον κατάλογο των παληών οργανοποιών.
Κυριακή 2 Μαρτίου 2008 στις 10:15 μμ
Πάνος Καραγιώργος
Παναγιώτη, καλορίζικο το ιστολόγιο!
Καλή συνέχεια.
Πάνος
Κυριακή 2 Μαρτίου 2008 στις 10:45 μμ
ΚαΠα
Πάνο ευχαριστώ! Περιμένω και τη δική σου συνδρομή
Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2022 στις 12:51 πμ
Fernando Adámoli
Καλημέρα, γράφω από την Αργεντινή. Είμαι λαουτίστας κιθάρας και στο εργαστήριό μου έφτασε ένα ούτι του λαουτίστα Gregdire Apartijian του 1927. Ψάχνω πληροφορίες για τον κατασκευαστή αυτού του οργάνου που πρόκειται να επισκευάσω. Οποιαδήποτε πληροφορία θα εκτιμηθεί.
Ευχαριστώ πολύ!
Φερνάντο Αδαμόλι
Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2022 στις 11:30 πμ
ΚαΠα
Dear Fernando
It is a known typo error of the label. Must be read «o» instead of «d». This means that the correct name of the luthier of your oud is Gregoire (in French, Gregory in English, Γρηγόρης in Greek) Apartian and not «Gregdire». Gregory Apartian was the older of the very well known luthiers here in Greece, Apartian brothers. The other one was Aris Apartian. These were Armenians used to live in Asia Minor and were expelled by the Turks to Greece in the year 1922.
You can find information of the Apartian bros in the following link (unfortunately in Greek).
Greetings from Greece.
Panayotis