You are currently browsing the tag archive for the ‘Θεσσαλονίκη’ tag.
Όπως μας ενημέρωσαν, οι ημερομηνίες της Γιορτής Λαϊκής Κιθάρας, άλλαξαν για λόγους διαθεσιμότητας της αίθουσας. Αντί για 11,12,και 13 Απριλίου οι εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν στις 9, 10 και 11 Μαΐου 2014 στον ίδιο χώρο (Γενί Τζαμί, Θεσσαλονίκη).
Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να δηλώσουν συμμετοχή μέχρι το τέλος Απριλίου.
Ο καλός φίλος οργανοποιός της Θεσσαλονίκης Τάσος Θεοδωράκης, σε μια επίσκεψη που του είχα κάνει πριν από μερικούς μήνες, με είχε ενημερώσει προφορικά για μια σχεδιαζόμενη εκδήλωση (που τότε ήταν σε επίπεδο συζήτησης) σχετικά με την λαϊκή κιθάρα. Όπως φαίνεται οι συζητήσεις είχαν αίσια κατάληξη και έτσι η επίσημη ανακοίνωση της εκδήλωσης ήλθε με το παρακάτω μήνυμα που είχε την καλωσύνη να μου στείλει.
***
Η τριήμερη γιορτή για τη λαϊκή κιθάρα και η παρουσίαση του βιβλίου «Μέθοδος λαϊκής κιθάρας» του Δημήτρη Μυστακίδη θα πραγματοποιηθεί στις 11-12-13 Απρίλη στο Γενί τζαμί στην Θεσσαλονίκη.
Στα πλαίσια του φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί επίσης έκθεση λαϊκής κιθάρας με παλιές κιθάρες Ελλήνων και Αρμενίων κατασκευαστών του προηγούμενου αιώνα καθώς και σύγχρονων οργανοποιών (επαγγελματιών και ερασιτεχνών).
Οι όροι συμμετοχής περιορίζονται στο ότι τα βασικά μοντέλα που θα εκτεθούν θα είναι κυρίως τα «οχταράκια» ή parlor με μεταλλικές χορδές, με παράλληλα καμαρώματα, ανεξαρτήτως αριθμού χορδών, που κατασκευάστηκαν στην Ελλάδα, ώστε να υπάρχει, εμφανισιακά και ακουστικά, ένα πιο ξεκάθαρο ρεμπέτικο ύφος.
Επειδή έχω την τιμή και τη χαρά να είμαι ένας από τους υπεύθυνους της έκθεσης, θα ήθελα όποιος ενδιαφέρεται να συμμετέχει σ’ αυτή, είτε με κάποια παλιά λαϊκή κιθάρα που έχει στην κατοχή του, είτε κατασκευής του, να με ενημερώσει το αργότερο μέχρι τις 10 Μαρτίου στο τηλ. 2310-231647 ή στο email μου info@theodorakis.name
Ευχαριστώ.
Τάσος Θεοδωράκης
***
Από τους καλούς οργανοποιούς της χώρας μας ο Γιάννης Αλεξανδρής, μοιράζεται τα ενδιαφέροντά του μεταξύ της μουσικής και της οργανοποιίας. Είναι επαγγελματίας μουσικός και σήμερα είναι από τα βασικά στελέχη της ορχήστρας Primavera en Salonico της Σαβίνας Γιαννάτου. Αλλά την οργανοποιία που ασκεί από το 1979, δεν την εγκαταλείπει.
Ο Γιάννης Αλεξανδρής το Δεκέμβρη του 2006 στο εργαστήριό του στη Θεσσαλονίκη, με την αφεντιά μου να κρατά μια από τις λαϊκές του κιθάρες.
Να λοιπόν που αποφάσισε να δημιουργήσει ένα ιστολόγιο. Ήταν νομίζω καιρός, και έτσι θα δοθεί η ευκαιρία να γνωρίσουμε όλοι την σημαντική δουλειά του στην οργανοποιία.
Το ιστολόγιο του Γιάννη Αλεξανδρή έχει διεύθυνση
http://sites.google.com/site/alexandrisjannis/.
Αν και είναι ακόμα υπό κατασκευή, είναι ήδη γεμάτο από πολλές φωτογραφίες από τα όργανα που κατασκευάζει.
Το εργαστήριο βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη:
Γιάννης Αλεξανδρής
Νικομηδείας 13
Κάτω Τούμπα-Θεσσαλονίκη
Σταθερό: 2310903596
Κινητό: 6944572552
Ο Γιάννης Αλεξανδρής τραγουδάει με τη συνοδεία της κιθάρας του το παλιό ρεμπέτικο «Φονιάς θα γίνω», σε σχετική εκπομπή της ΕΡΤ πριν αρκετά χρόνια.
Ο Δημήτρης Καραογλάνης ξεκίνησε να κατασκευάζει παραδοσιακά μουσικά όργανα στις Σέρρες (Η μεγάλη παρέα της ΝΕΛΕ Σερρών έβγαλε αρκετούς επαγγελματίες οργανοποιούς). Συνέχισε για μερικά χρόνια στην περιοχή του Βόλου με τη μελέτη του σαντουριού και τελικά τα τελευταία χρόνια αφιερώθηκε στην μελέτη και κατασκευή οργάνων της οικογένειας του βιολιού.
Σήμερα διατηρεί στη Θεσσαλονίκη ένα πολύ ωραίο εργαστήριο κατασκευής και συντήρησης οργάνων της οικογένειας του βιολιού, που λειτουργεί και ως χώρος έκθεσης. Πρόσφατα απέκτησε τον δικό του ιστότοπο στο Internet.
Η διεύθυνση είναι www.violino.gr
Το εργαστήριο βρίσκεται στο κέντρο της Θεσσαλονίκης:
Ισαύρων 7
54622 Θεσσαλονίκη
τηλ:2310512286
Καλορίζικο λοιπόν το site και ευχαριστούμε το φίλο που μας ενημέρωσε σχετικά.
Ο Τάσος Θεοδωράκης γεννήθηκε στην Ορεστιάδα το 1973. Η οικογένεια προέρχεται από την Ανατολική Θράκη. Από μικρός γοητεύτηκε από τη μουσική και έτσι το 1989 πήγε στη Θεσσαλονίκη όπου σπούδασε για δέκα χρόνια κιθάρα με ένα Βούλγαρο δάσκαλο στο Σύγχρονο Ωδείο Θεσσαλονίκης (με κατεύθυνση την μουσική jazz rock).
Παράλληλα με τη μουσική άρχισε να ασχολείται με την οργανοποιία. Ως οργανοποιός είναι κυρίως αυτοδίδακτος. Χαρακτηριστικά λέει «όταν πήγαινα σε κάποιο εργαστήριο στη Θεσσαλονίκη να ρωτήσω κάτι σχετικό, έκλειναν ακόμα και την πόρτα του εργαστηρίου να μην δώ ούτε τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν».
Τάσος Θεοδωράκης, Αύγουστος 2006. Φωτογραφία Π. Καγιάφας
Το πρώτο του εργαστήριο ήταν η κουζίνα του σπιτιού του (1989). Στη συνέχεια έκανε ταξίδια στην Τουρκία και κατόπιν στην Ιταλία όπου εκεί γνώρισε κάποιους κατασκευαστές που είχαν την διάθεση να του μεταδώσουν κάποιες πληροφορίες με τους οποίους μάλιστα απόκτησε φιλικές σχέσεις. Στα ταξίδια του αυτά, καθόταν για λίγο καιρό δίπλα τους ώστε να μαθαίνει και να ανταλλάσσει απόψεις για τα θέματα που τον απασχολούσαν. «Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ καλλίτερα. Τα τελευταία χρόνια μπορεί κανείς να βρεί στο Ίντερντετ πολύ μεγάλη ποσότητα πληροφορίας για κάθε αντικείμενο και ασφαλώς και για την οργανοποιία».
Μέχρι το το 1999 κατασκεύαζε κάποια όργανα που τα διέθετε σε φίλους και σε κάποιους εμπόρους. Αποκλειστικά με την οργανοποιία ασχολείται τα τελευταία χρόνια (από το 1999). Παράλληλα εμπορεύεται παραδοσιακά μουσικά όργανα. Μερικά από αυτά τα εισάγει από την Τουρκία όπου συνεχίζει να πηγαίνει τρεις φορές το χρόνο. Συνήθως εισάγει σχετικά φθηνότερα όργανα από την Τουρκία και παράλληλα φτιάχνει και τα δικά του.
Κατασκευάζει όλα τα λαουτοειδή όργανα. Ούτια, λαούτα (στεργιανά και πολίτικα), κιθάρες, οικογένεια μπουζουκιού, λύρες θρακιώτικες και πολίτικες, παληές κρητικές λύρες (κρητικό λυράκι), λυράκι Λήμνου, κτλ.
Ως πρώτη ύλη χρησιμοποιεί τόσο ντόπια ξύλα (καρυδιά, μουριά, κερασιά και πιθανώς καμιά δαμασκηνιά) όσο και από το εξωτερικό. Στο πατρικό του σπίτι διατηρεί αποθήκη με ξυλεία που βρίσκει από τους γνωστούς εμπόρους ξυλείας και ειδών οργανοποιίας, αλλά και από γείτονες και φίλους που γνωρίζουν την ιδιότητά του και τον φωνάζουν όποτε θέλουν να κόψουν ένα δένδρο που πιθανώς θα τον ενδιέφερε. Για τα υπόλοιπα ξύλα (έβενος, παλίσανδρος κτλ) … «το Ίντερνετ να είναι καλά μέσα από το οποίο μπορείς να βρείς ότι ξύλο θέλεις. Πάντως οι παλαιότεροι οργανοποιοί, πιθανώς επειδή δεν τα εύρισκαν, δεν χρησιμοποιούσαν εξωτικά και ακριβά ξύλα. Παρόλα αυτά έφτιαχναν καταπληκτικά όργανα. π.χ. ο Manol (Μανώλης Βενιός) χρησιμοποιούσε πολύ απλά ξύλα (όπως την καρυδιά) και τα όργανά του ακόμα και σήμερα είναι αξεπέραστα».
Παρά την σχετικά μικρή του ηλικία, η φήμη του Τάσου Θεοδωράκη έχει απλωθεί και στο εξωτερικό. Έτσι όταν το ρωτάς σε ποιά αγορά απευθύνεται απαντά «στην παγκόσμια αγορά» αφού το Ίντερνετ δίνει πολλές δυνατότητες προς αυτή την κατεύθυνση. Τον προτιμούν κυρίως για τα ούτια και τα λαούτα του.
Για να διατηρεί υψηλή ποιότητα κατασκευής, η παραγωγή του είναι μικρή. Σε όλα του τα όργανα βάζει το ίδιο μεράκι και οι κατασκευές του είναι πολύ προσεγμένες σε προσιτές τιμές. Η τιμή των οργάνων του ανεβαίνει όταν οι πελάτες ζητούν να χρησιμοποιήσει εξωτικά και σπάνια ξύλα (όπως ο παλίσανδρος Βραζιλίας) καθώς και πολλά στολίδια και φιγούρες.
Τάσος Θεοδωράκης, Αύγουστος 2006. Φωτογραφία Π. Καγιάφας
Ένα από τα χόμπυ του είναι η συλλογή παλαιών οργάνων από διάσημους οργανοποιούς όπως ο Manol. Στο site που διατηρεί δημοσιεύει φωτογραφίες για αρκετά από αυτά.
www.theodorakis.name
Α. Σβώλου 40, Θεσσαλονίκη
Τηλ./Fax: 2310 – 231.647
email: info@theodorakis.name
Έλληνες Οργανοποιοί 
Πρόσφατα σχόλια