Ποιοί έφτιαχναν τα όργανα του Μάρκου Βαμβακάρη;

Πρόσφατα ξανακοίταξα την Αυτοβιογραφία του Μάρκου (Μάρκος Βαμβακάρης – ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ – Α.Βέλλου-Καϊλ, Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 1978). Στη σελίδα 263 η συγγραφέας Αγγελική Βέλλου-Κάϊλ, ρωτάει το Μάρκο για του οργανοποιούς που γνώρισε. Νομίζω ότι η απάντηση του Μάρκου παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και γι αυτό το λόγο μεταφέρω αυτούσιο το σχετικό απόσπασμα .

Ερώτηση: Ποιά ήταν τα ονόματα αυτών που γνωρίζατε που κάνανε μπουζούκια κι από πού ήτανε ο καθένας?

Απάντηση: Πρώτα πρώτα εγνώρισα έναν πατριώτη μου Συριανό, που ‘χε κάνει 20 χρόνια φυλακή, ονομαζόμενος Κωσταντής Ντέλης. Έβγαλε τα καλύτερα μπουζούκια αυτός εδώ. Ήτανε άσσος στα μπουζούκια. Μέχρι τώρα τα μπουζούκια αυτουνού που υπάρχουνε τ’ αγοράζουνε, όπως ήτανε τα βιολιά του Στραντιβάριους. Αυτός έκανε και γόνατα, αλλά και από τα κολλητά. Ήτανε και άλλοι πολλοί που κάνανε όργανα, και κιθάρες και μπουζούκια. Είπαμε, από τη φυλακή εβγήκε ο Ντέλης και τον εγνώρισα εδώ στον Περαία κατά το 1930. Όταν εβγήκε ο Ντέλης από τη φυλακή, έπιασε εκεί στου Καραϊσκάκη, εκεί που ήτανε η αβέρτα πού ‘τονε οι παπατζήδες, οι πουτάνες, μην τα ρωτάτε, ένα μικρό μαγαζάκι, πολύ μικρό, κι άρχισε να κάνει όργανα. Επήρε ψυχογιό ένα παιδάκι μικρό, τον Ζοζέφ. Κι αρχίνησε να τον μάθει και να του πεί και το μυστικό της τέχνης. Και από τότε πέρασαν πέντε δέκα χρόνια, πέθαν’ αυτός και παράμεινε η τέχνη την οποία τώρα την κατέχει αυτός ο Ζοζέφ. Εκεί πάνε και παραγγέλνουνε οι καλύτεροι από τα μπουζούκια και τ’ακριβότερα μπουζούκια. Ωραία μπουζούκια. Πολύ μάστορας δηλαδή. Εγώ κρατώ μπουζούκι αυτουνού, και τα παιδιά μου αυτουνού μπουζούκι κρατούνε, του Ζοζέφ.

Εγώ είχα πολλά μπουζούκια του Ντέλη, είχα αλλά τα πούλησα. Τον καιρό που μάθαινα εγώ μπουζούκι ερχότανε εδώ αθρώποι. Θα μου μάθεις μπουζούκι; Θα σου μάθω. Πρέπει να αγοράσω μπουζούκι; Έχω εγώ μπουζούκι. Τα πούλαγα και έπαιρνα άλλα εγώ. Δεν τά ‘χω κρατήσει.Τώρα έχω πέντε έξι χρόνια και δεν παίρνω γιατί είχα κονομήσει ένα ξύλο μουριάς από τζαμί τούρκικο. Αυτό το είχα φέρει από την Άνδρο που πήγα και έπαιξα. Κι εκεί είδα μια γυναίκα και το ‘κοβε κάθε μέρα και το ‘παιρνε. Τι είναι αυτό; Να, λέει, ήτανε σ’ ένα τζαμί. Μεγάλο, πολύ μεγάλο, μακρύ δεκαπέντε δέκα μέτρα μπορώ να σου πώ ήτανε. Ήταν χρήσιμο ξύλο, χιλίων χρονών. Αυτά τα μπουζούκια από δώ, τα κόκκινα, είναι πολύ παλιά τα ξύλα τους, μουριές μαύρες. Όσο πιο παλιά τα ξύλα, τόσο πιο καλά. Και με τα χίλια δυό λοιπόν της παίρνω ένα κομμάτι, και όταν ήλθα εδώ πέρα έκανα έξι μπουζούκια, έξι. Άλλα μου ‘κανε ο Ζοζέφ, άλλα μού’ κανε ο Γρηγόρης. Ο Γρηγόρης κι αυτός Μικρασιάτης.

Είναι πολλοί αυτοί που κάνανε μπουζούκια. Είναι ένας άλλος Αρμένης. Ύστερα εγνώρισα έναν άλλονε εδώ στα Χιώτικα του Πειραιώς πού ‘χε και δυό παιδιά, κι αυτά εμάθανε τη δουλιά του. Έχω ξεχάσει τα ονόματά τους. Αυτοί ήτανε από τα Δωδεκάνησα, αλλά από τη Μικρά Ασία. Μπουζούκια και κιθάρες κάναν αυτοί, καλοί μαστόροι. Αλλά τον Ντελή δεν τον πιάνανε. Και στην Αθήνα τρεις τέσσερις που κάνανε μπουζούκια.Οι ίδιοι μαστόροι κάνουνε και τους μπαγλαμάδες, αλλά περισσότερο οι κατάδικοοι των φυλακών τα σκαλίζανε αυτά και κρατάνε πολλά χρόνια.

…………………

Για τον Κωσταντή Ντέλη δυστυχώς δεν γνωρίζουμε περισσότερα στοιχεία εκτός από αυτά που αναφέρει ο Μάρκος.

Ο Ζοζέφ είναι προφανώς ο Ζοζέφ Τερζιαβασιάν του οποίου παρόλο ότι υπάρχουν κάποιες ελάχιστες φωτογραφίες και το βίντεο που αναφέρεται στη γνωριμία του με τον Τσιτσάνη, ακόμα και γι αυτόν δεν υπάρχουν στην ουσία λεπτομερή βιογραφικά στοιχεία.

Ο Γρηγόρης πιθανώς να είναι ο Γρηγόρης Κοβουσιάδης (γνωστός τεχνίτης της εποχής) ή ο Γρηγόρης Απαρτιάν που ήταν και αυτός πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία.

Όσο για τον οργανοποιό με τα δυό παιδιά του που αναφέρει ο Μάρκος, πολύ πιθανόν να είναι ο Πανηγύρης Παναγής με τους δύο γιούς του Γιώργο και Βασίλη που πράγματι είχαν δεσμούς με τα Δωδεκάνησα. Όταν το 1922 ο Πανηγύρης Παναγής εκπατρίστηκε από την Μάκρη της Μικράς Ασίας, πριν να εγκατασταθεί μόνιμα στον Πειραιά,  είχε αρχικά πάει στη Ρόδο όπου είχε κάποιους συγγενείς και φίλους.

Οργανοποιείο «Κώστας Δεκαβάλας» – Νέο site

Το εργαστήριο Δεκαβάλα στη Θεσσαλονίκη, είναι ένα από τα παλαιότερα στην Ελλάδα μιας και η οικογένεια Δεκαβάλα βρίσκεται στην τέταρτη γενιά που ασχολείται με την τέχνη της οργανοποιίας. Η ιστορία ξεκίνησε από την Πόλη και από τον διάσημο κατασκευαστή Μανώλη Βενιό. Την τέχνη μετέφερε στην Ελλάδα με την προσφυγιά του 1922, ο ανεψιός του Βίκτωρ Δεκαβάλας για να την συνεχίσει ο γυιός του Κώστας που σήμερα  έχει ενεργή παρουσία στο κατάστημα, αλλά δεν φτιάχνει πλέον όργανα και έχει παραδώσει την σκυτάλη στον δικό του γυιό Βίκτωρα Δεκαβάλα τον νεότερο. Η ιστορία της οικογένειας είχε αναφερθεί σε παλαιότερο άρθρο στο blog που μπορείτε να βρείτε εδώ .

Αφορμή για το παρόν άρθρο είναι το εντελώς καινούργιο site που απέκτησε το εργαστήριο Δεκαβάλα. Το νέο site είναι πολύ όμορφο με πάρα πολλές φωτογραφίες από όργανα, που αναδεικνύουν την σωρρευμένη γνώση και την υψηλή τέχνη των ανθρώπων που τα κατασκευάζουν.

Το νέο site έχει διεύθυνση http://kostas.dekavalas.gr/

Μια από τις ενδιαφέρουσες φωτογραφίες που υπάρχουν στο νέο site. O αείμνηστος ρεμπέτης Γιώργος Κατσαρός με τον Βίκτωρα Δεκαβάλα στο εργαστήριο Δεκαβάλα στη Θεσσαλονίκη.

Παράλληλα διατηρείται και το παλαιό γνωστό site του εργαστηρίου http://www.dekavalas.gr/

Ως γνωστόν, το κατάστημα Δεκαβάλα βρίσκεται στην οδό Φιλίππου 78, στη Θεσσαλονίκη.

Τηλέφωνα Έκθεση: (+30) 2310.204-606 Εργαστήρι: (+30) 2310.206-226

Τσακιριάν-Τρεις γενιές οργανοποιών – Μέρος 2ο

Τσακιριάν Οννίκ (1931-1983)

Ο Οννίκ που ήταν ο μεγάλος γυιός του Αγκόπ, γεννήθηκε το 1931 και όπως είναι φυσικό, έμαθε την τέχνη του οργανοποιού πλάι στον πατέρα του.

Τη δεκαετία του 1950 ο Οννίκ παντρεύτηκε και αποφάσισε να  ανοίξει δικό του εργαστήριο. Στην αρχή δούλευε στο σπίτι του. Κατόπιν για περίπου 2 χρόνια είχε εργαστήριο στον Κορυδαλλό στην πλατεία Δαβάκη,  το οποίο στη συνέχεια το μετέφερε στο Αιγάλεω για άλλα δύο χρόνια περίπου. Στη συνέχεια για αρκετό χρονικό διάστημα έκλεισε το κατάστημα και εργάστηκε πάλι στο σπίτι του. Το 1960 άνοιξε το εργαστήριο στο κέντρο της Αθήνας, όπου βρίσκεται μέχρι και σήμερα με τον Κάρολο Τσακιριάν να συνεχίζει και αυτός την τέχνη του πατέρα του (Οννίκ) και του παππού του (Αγκόπ).

Ο Οννίκ Τσακιριάν θεωρείται από τους καλύτερους οργανοποιούς της εποχής του. Ο Χιώτης που έπαιζε αποκλειστικά με μπουζούκια των αδελφών Παναγή, κάποια εποχή στράφηκε στα όργανα του Οννίκ. Λέγεται ότι το μαύρο μπουζούκι που κρατάει ο Χιώτης σε κάποια κινηματογραφικά έργα της εποχής, είναι κατασκευής Οννίκ Τσακιριάν.

Αργότερα πήρε στο μαγαζί του και τον Γρηγόρη Κοβούσογλου, που ήταν ένας από τους τεχνίτες που είχαν δουλέψει στο εργαστήριο του πατέρα του. Ο Γρηγόρης Κοβουσιάδης ήταν πάρα πολύ καλός τεχνίτης που δούλευε κυρίως στο σπίτι του. Μάλιστα είχε φτιάξει ένα δεκάχορδο μπουζούκι στον αδελφό του Μάρκου, Αργύρη Βαμβακάρη.

Το Νοέμβριο του 1970, για οικογενειακούς λόγους, ο Οννίκ μεταναστεύει στην Αμερική. Στην αρχή πήγε στο Λος Άντζελες. Εκεί δούλεψε στο εργοστάσιο τις διάσημης εταιρείας κατασκευής μουσικών οργάνων «FENDER» για περίπου δυόμιση χρόνια. Η θητεία του στην Fender, εκτός από την μεγάλη εμπειρία στην οργανοποιία, του έδωσε και το δικαίωμα να αποκτήσει την περίφημη «πράσινη κάρτα» που με τη σειρά της του εξασφάλισε την άδεια παραμονής του στις ΗΠΑ. Ο Οννίκ όμως ήθελε το δικό του εργαστήριο. Έτσι μετά την απόκτηση της πράσινης κάρτας, μετακόμισε το 1973 στην Νέα Υόρκη, όπου στην Αστόρια έφτιαξε το νέο του εργαστήριο. Αργότερα στη Νέα Υόρκη πήγε και ο γυιός του Κάρολος για να σπουδάσει. Αλλά τελικά και αυτός ασχολήθηκε με την οργανοποιία, ιδιαίτερα μετά το θάνατο του πατέρα του.

Το κατάστημα της Αθήνας το κράτησε η γυναίκα του και στο εργαστήριο δούλευε ο Γρηγόρης Κοβούσογλου. Ο Κοβούσογλου έμεινε στο εργαστήριο της Αθήνας μέχρι περίπου το 1990 (πέθανε το 2004).

Ο Οννίκ Τσακιριάν πέθανε πολύ νέος  στην Νέα Υόρκη στις 13-7-1983. Ήταν μόλις 52 ετών.

Τσακιριάν Αράμ (1945 – )

Ο Αράμ Τσακιριάν γεννήθηκε το 1945 στον Πειραιά. Ήταν ο μικρότερος γυιός του Αγκόπ Τσακιριάν (Ο μεγαλύτερος ήταν ο Όννικ και κατόπιν ήταν η αδελφή τους). Το όνομα Αράμ του το δώσανε προς τιμήν του θείου του Αράμ Παπαζιάν (σύζυγο της αδελφής του πατέρα του) ο οποίος είχε πεθάνει λίγο πριν από την γέννηση του Αράμ. Από τον Παπαζιάν είχε μάθει την τέχνη της οργανοποιίας ο Αγκόπ Τσακιριάν.

Παρόλο ότι Αράμ Τσακιριάν τελείωσε την Ανωτάτη Εμπορική Σχολή,  δεν ασχολήθηκε ιδιαιτέρως με το αντικείμενο των σπουδών του αφού από πολύ μικρός, τόσο από μεράκι όσο και από ανάγκη, εργάστηκε στο εργαστήριο του πατέρα του ο οποίος είχε πάθει εγκεφαλικό σε ηλικία 40 ετών. Την τέχνη την έμαθε βέβαια από τον πατέρα του.  Εκτός από τις ακαδημαϊκές σπουδές, σπούδασε επίσης και κιθάρα.

Γνώρισε όλους τους παλαιούς ρεμπέτες (όπως τον Μάρκο, τον Μπάτη, τον Μπαγιαντέρα κά). Πολλές φορές μάλιστα τους είχε επισκεφθεί στα σπίτι τους, μεταφέροντας ένα όργανο που είχαν μόλις αγοράσει ή είχαν αφήσει για επισκευή.

Όταν την δεκαετία του 1950 ο αδελφός του Όννικ έφυγε για να ανοίξει δικό του εργαστήριο, ο Αράμ έμεινε μαζί με τον πατέρα του στο εργαστήριο της οδού Φωκίωνος στον Περαιά το οποίο διατηρεί μέχρι και σήμερα. Κάποια στιγμή απλώς μετακόμισε στο ακριβώς απέναντι κτίριο στον ίδιο δρόμο, γιατί το παλαιό εργαστήριο γκρεμίστηκε για να γίνει πάρκινγκ. Από το τέλος της δεκαετίας του 1960 ο Αράμ Τσακιριάν επέκτεινε τις δραστηριότητές του, δημιουργώντας ένα εμπορικό κατάστημα για μουσικά όργανα.

Η διεύθυνση του καταστήματος είναι:

Φωκίωνος 8, Πειραιάς

Τηλέφωνα: 2104124212 και 2104133545

Δύο νέα site οργανοποιών

1) Γαζέτας Θεόφιλος

Web site: http://www.gazetas.gr/Theofilos/index.htm

Ζει και εργάζεται στην Καρδίτσα. Κατασκευάζει όργανα της οικογένειας του μπουζουκιού

Σταμούλη 15
43100 ΚΑΡΔΙΤΣΑ

Τηλ. 2441080454 και 693933-1306

email: info@gazetas.gr

2) Μαγδαλινός Νικόλαος

Web site: www.kanonaki.com

Κατασκευάζει κανονάκια.

Χατζηκυριακού 5
Πλ. Χαλκηδώνας – Νίκαια

τηλ:  2104922508 και 6977134147

e -mail: Xaramu@hotmail.com

Τσακιριάν – Τρεις γενιές οργανοποιών – Μέρος 1ο

Αγκόπ  Τσακιριάν (1910-1973)

Ο Αγκόπ Τσακιριάν ήταν Αρμένικης καταγωγής και ήλθε στην Ελλάδα πρόσφυγας από την Σμύρνη το 1922 σε ηλικία 12 ετών. Η οικογένειά του εγκαταστάθηκε, όπως πολλοί άλλοι πρόσφυγες, σε παράγκες στην περιοχή των Λιπασμάτων στον Πειραιά.

Οργανοποιία έμαθε από τον Αράμ Παπαζιάν, ο οποίος ήταν σύζυγος της αδελφής του Ρόζας. Ο Αράμ Παπαζιάν, πρόσφυγας και αυτός, ήταν ήδη οργανοποιός από την Σμύρνη και άνοιξε το νέο του εργαστήριο στην οδό Φωκίωνος 7 στον Πειραιά. Ο Παπαζιάν ήταν μορφωμένος και πολύ καλός τεχνίτης, είχε δε πολύ καλές σχέσεις με όλους του Μικρασιάτες μουσικούς που κυρίως του ζητούσαν να κατασκευάσει τα όργανα που έπαιζαν στην χαμένη πατρίδα (ούτια, λαγούτα, λύρες πολίτικες κτλ).

Κάποια εποχή ο Αγκόπ έφτιαξε το δικό του εργαστήριο στην Πλατεία Καραϊσκάκη όμως εν τω μεταξύ αρρώστησε  ο Παπαζιάν και έτσι ξαναγύρισε στο εργαστήριό του με τη φίρμα του εργαστηρίου να μετατρέπεται σε Παπαζιάν-Τσακιριάν. Όταν πέθανε ο Παπαζιάν, το εργαστήριο πέρασε αποκλειστικά στον Αγκόπ Τσακιριάν. Ο Παπαζιάν πέθανε γύρω στο 1944 και προς τιμή του δώσανε το όνομά του (Αράμ) στο μικρό γιό του Αγκόπ ο οποίος γεννήθηκε το 1945.

Ο Αγκόπ (δεξιά) κάθεται έξω από το εργαστήριό του Στην οδό Φωκίωνος 7 στον Πειραιά μαζί με έναν άλλο παλαιό τεχνίτη-οργανοποιό (Γκέλλης). Μπροστά τους στο πεζοδρόμιο είναι η φουφού με την ψαρόκολα. Φαίνεται ότι εκείνη την εποχή κατασκεύαζαν κυρίως κιθάρες.

Το εργαστήριο συνέχισε να φτιάχνει όργανα για τους μικρασιάτες, όμως σιγά σιγά έφτιαχνε όλα τα όργανα και σύμφωνα με τη ζήτηση της εποχής κατέληξε να φτιάχνει πολύ καλά μπουζούκια. Λέγεται ότι κάποια εποχή, στο εργαστήριο του Αγκόπ δούλεψε για κάποιο διάστημα και ο συμπατριώτης του οργανοποιός Ζοζέφ.

Ο Αγκόπ είχε πελάτες πολλούς από τους διάσημους μουσικούς εκείνης της εποχής, όπως τον Μάρκο, τον Μπάτη, τον Μπαγιαντέρα, τον Γιοβάν Τσαούς και άλλους. Μάλιστα ο Αγκόπ είχε φτιάξει στον Γιώργο Μπάτη ένα μπαγλαμαδάκι, που το κουβαλούσε πάντα μαζί του στην τσέπη του σακακιού του, και το αποκαλούσε ο «ΜΑΓΚΑΣ». Όταν πέθανε ο Μπάτης έβαλαν στο φέρετρο και το αγαπημένο του μπαγλαμαδάκι!

Η παρακάτω φωτογραφία είναι από άρθρο του Π. Γεραμάνη στην εφημερίδα τα Νέα στις 24-7-1999.

Η λεζάντα έγραφε:
«Ένα γκρουπ από οργανοπαίχτες και τραγουδιστές, στου «Κεφάλα» στη Νίκαια. Από τ’ αριστερά: Γιάννης Μπαφούνης ή Σαμιώτης, Θόδωρος Πολυκανδριώτης, Μπέμπα Μπλανς, Δημήτρης Στεργίου ή Μπέμπης, ο Αρμένης Κ. Ρουπέν (με βιολί) και ο γνωστός κατασκευαστής μπουζουκιών, Τσακιριάν (Αγκόπ) – με το μαύρο σακάκι.»
Σ.Σ. Mε τα γυαλιά είναι ο τυφλός μουσικός Ουντίχ Ράτ που έπαιζε ούτι.

Ο Αγκόπ Τσακιριάν πέθανε στις 22-10-1973 σε ηλικία 63 ετών, πρόλαβε όμως να διδάξει την τέχνη της οργανοποιίας στα δύο του αγόρια Οννίκ και Αράμ που αποτελούν την δεύτερη γενιά οργανοποιών Τσακιριάν. Ο Οννίκ πέθανε μικρός σε ηλικία (52 ετών), αλλά έγραψε τη δική του σημαντική ιστορία στην οργανοποιία. Ο άλλος γιός του, ο Αράμ Τσακιριάν, διατηρεί εργαστήριο και κατάστημα μουσικών οργάνων στην οδό Φωκίωνος 8 στον Πειραιά (τηλ: 2104124212).

Η τρίτη γενιά των οργανοποιών στην οικογένεια, ενσαρκώνεται στο πρόσωπο του Κάρολου Τσακιριάν που είναι εγγονός του Αγκόπ από τον γιό του Οννίκ και συνεχίζει την παράδοση της οικογένειας στην οδό Αριστοτέλους 3-5  στην Πλατεία Βάθη στην Αθήνα (www.bouzouki.com.gr , τηλ: 2105240017).

Σε επόμενο άρθρο θα αναφερθούμε στη συνέχεια της ιστορίας των Τσακιριάν μέσα από τους γιους και τον εγγονό του Αγκόπ Τσακιριάν.

Δημήτρης Καραογλάνης – Κατασκευαστής βιολιού – Θεσσαλονίκη

Ο Δημήτρης Καραογλάνης ξεκίνησε να κατασκευάζει παραδοσιακά μουσικά όργανα στις Σέρρες (Η μεγάλη παρέα της ΝΕΛΕ Σερρών έβγαλε αρκετούς επαγγελματίες οργανοποιούς). Συνέχισε για μερικά χρόνια στην περιοχή του Βόλου με τη μελέτη του σαντουριού και τελικά τα τελευταία χρόνια αφιερώθηκε στην μελέτη και κατασκευή οργάνων της οικογένειας του βιολιού.

Σήμερα διατηρεί στη Θεσσαλονίκη ένα πολύ ωραίο εργαστήριο κατασκευής και συντήρησης οργάνων της οικογένειας του βιολιού, που λειτουργεί και ως χώρος έκθεσης. Πρόσφατα απέκτησε τον δικό του ιστότοπο στο Internet.

Η διεύθυνση είναι www.violino.gr

Το εργαστήριο βρίσκεται στο κέντρο της Θεσσαλονίκης:
Ισαύρων 7
54622 Θεσσαλονίκη
τηλ:2310512286

Καλορίζικο λοιπόν το site και ευχαριστούμε το φίλο που μας ενημέρωσε σχετικά.

Δύο άρθρα

Δύο ενδιαφέροντα άρθρα:

1) Οργανοποιός… φιλοσοφικής στόφας
Ένας 35χρονος Κύπριος κάνει καριέρα στην Αθήνα φτιάχνοντας μπουζούκια

Το άρθρο είναι από την εφημερίδα «Φιλελεύθερος» και το συγκεκριμένο άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.

2) Έκθεση μουσικών οργάνων και μουσική βραδιά με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου στο Τμήμα Τεχνολογίας Ήχου και Μουσικών Οργάνων στο Ληξούρι.

Το άρθρο είναι από το site www.kefaloniaphotonews.gr και το συγκεκριμένο άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ

Βίντεο με τον Ζοζέφ

Είναι πάντοτε χαρά να ανακαλύπτει κανείς έστω και ψήγματα πληροφόρησης για το μεγάλο οργανοποιό Ζοζέφ. Τις περισσότερες φορές η πληροφορίες είναι έμμεσες και βρίσκονται χαμένες ανάμεσα σε πληροφορίες κυρίως για μουσικούς και συνθέτες της αντίστοιχης εποχής.

Και αν είναι σπάνιες οι φωτογραφίες των παλαιών οργανοποιών, ακόμα πιο σπάνια είναι τα βίντεο. Σίγουρα κάποια βίντεο θα υπάρχουν, κυρίως στα αρχεία της κρατικής τηλεόρασης. Όπως για παράδειγμα το συγκεκριμένο βίντεο που δημοσιεύoυμε σήμερα. Το συγκεκριμένο απόσπασμα υπάρχει στο πρώτο μέρος τετράωρου αφιερώματος που είχε κάνει η ΕΡΤ για τον Βασίλη Τσιτσάνη το 1985. Το αφιέρωμα είχε σκηνοθετήσει ο Κώστας Φέρρης που ως γνωστόν έχει κάνει σημαντικές δουλειές πάνω στο λαϊκό και το ρεμπέτικο τραγούδι.

Ο Ζοζέφ μιλάει για τον Τσιτσάνη, σε μια εμφάνιση διάρκειας ακριβώς ενός λεπτού. Παρόλο ότι η ποιότητα του βίντεο δεν είναι και πολύ καλή, είναι αρκετή για να δούμε τον καλό οργανοποιό στο εργαστήρι του στον Πειραιά, να μιλάει για την γνωριμία του με τον Τσιτσάνη.

Ολόκληρο το δίωρο πρώτο μέρος της βιογραφίας του Τσιτσάνη, υπάρχει στο αγγλόφωνο φόρουμ σχετικά με την Ελληνική λαϊκή μουσική και το μπουζούκι www.playbouzouki.com (Τη σχετική δημοσίευση έκανε το μέλος petro τον οποίο και ευχαριστώ πολύ.)

Φωτογραφία Ζοζέφ

Να μια από τις σπάνιες φωτογραφίες του περίφημου οργανοποιού Ζοζέφ Τερζιβασιάν. Στη φωτογραφία εικονίζεται ο Ζοζέφ σε μεγάλη ηλικία, με τον καλό μουσικό Γιάννη Μωραϊτη. Η φωτογραφία είναι από το περιοδικό ΟΑΣΙΣ αλλά εγώ την ανακάλυψα δημοσιευμένη στο http://playbouzouki.com/ που είναι αγγλόφωνο site και φόρουμ σχετικά με το μπουζούκι.

Από το ίδιο φόρουμ αναδημοσιεύω φωτογραφίες παλαιού μπουζουκιού κατασκευής Ζοζέφ. Τις φωτογραφίες δημοσίευσε ο οργανοποιός Γιώργος Στασινόπουλος που ζει στην Αυστραλία.

Το site του οργανοποιού Γ. Στασινόπουλου είναι http://www.bouzoukimaker.com/

Γιάννης Καρβούνης – Βίντεο

Το αλλίευσα στο Youtube.

Ο πολύ καλός μουσικός Άρης Κούκος, δοκιμάζει ένα καινούργιο μπουζούκι στο εργαστήριο του οργανοποιού Γιάννη Καρβούνη. Στο τέλος του βίντεο φαίνεται για λίγο και ο οργανοποιός.